Yeni Mekanımız

Bu aralar yeni mekanımız Şişli camii parkta bir süre sonra sıkılıp farklı şeylere doğru yöneliyor en güzel koşup oynadığı kuşları beslediği yer olduğu için bu hafta hemen hemen her gün buradaydık. Orada başka çocuklarda oluyor onlarla da koşup oynamış kaynaşmış oluyor. Hatta instagramdan takipleştiğim annelerle karşılaştığımız bile oluyor :)  Yalnız inanılmaz bir döngü var karnı doyan kuşlar uçarak u dönüşü yapıyor caminin kubbesine konduğu gibi diğer grup yem yemeye geliyor. Kuş beyinli lafı insanlara özgü bence onlar bile sıraya girmeyi biliyorlar. Benim en uyuz olduğum şeydir insanların sıraya girmemesi hak yemeye çalışması kendini uyanık sanıp yaptığının diğer insanlar tarafından anlaşılmadığını düşünmesi metrobüste sırasında maç çıkışlarında itiş kakışı sevmesi! Kuşlar böyle sıraya girince aklıma geldi ne yapayım :) Gelelim asıl mevzuya :) Tek sorun sürekli kuş yemi almak istemesi bardağı döktüğü gibi koşarak boş bardağı bırakıp yenisini kapıveriyor tezgahtan. Oğlum dur bir bak nasıl yem yiyorlar bak nasıl uçacaklar dememe fırsat vermiyor daha küçük yapıcak bir şey yok gözlemlediğim kadarıyla benim gibi sabırsız ama :) Bugün iyice alışmıştı ortama ışıklardan karşıya geçtiğimiz gibi indir diye bağırmaya başladı indirdiğim gibi çığlık çığlığa kahkaha atarak koşmaya başladı kuşlara doğru o neşesini gördüm ya artık o bıkana kadar her gün gideriz tabi havalar da izin verdiği sürece. 2 yaş yaklaştıkça ben demeye başladı bana bugün yürü git git dedi ben önden o arkadan gelecekmiş kurye motorları kestirme olsun diye kaldırımdan çıkarak avluyu kullanıyor vızır vızır korkuyorum altında kalıcak diye. 2 km kadar yolu yürüyerek dolaştı 19:30 da da sızdı kaldı :)