Daha Yiğit doğmadan yürüteç fikri bana sıcak gelmiyordu. Emeklesin, sıralasın, yürüsün diyordum. Yiğit tam 6 aylıkken ayağım kırıldı ve bizimki 3. gün sonra ayağa dikilmeye ondan da bir kaç gün sonra sıralamaya başladı. O dönem kırık bacakla tek başıma Yiğit'e baktığım için baş edemiyordum bazen yanımdan kaçıyordu ben yetişene kadarda düşüyordu. En son çare yürüteç aldık kısa sürede yürüyeceği belli gibiydi zaten ayağım iyileşince çok fazla bindirmem diye eşime fiyatı en uygun olanı aldırdım.
Sunny baby'nin bir modeliydi isterseniz fotoğraftaki gibi bebeğin sadece zıplamasını veya sallanmasını sağlayabiliyorsunuz. Tabi biz bu özelliğini hiç kullanmadık. Bizimki sürekli mobilize olmak istediği için :) Gerçi o halimde bile olabildiğince koymadım içine günde toplasam yarım saat kullanıyordu. En baş edemediğim anlarda kurtarıcım oldu. Yürüteç kullanan çocuk geç yürür gibi şeyler söylediler ama Yiğit dokuz buçuk aylık yürüdü çok şükür yürümeye başladığı zamandan itibaren büyük bir düşme durumu yaşamadık.
Bir diğer yürüteç modeli ise Mamalove yürüteç hoppala beni en çok cezbeden bu modeldi hem görüntüsünün araba şeklinde olmadı hem özelliklerinin fazla olması açısından. Yiğit'in kuzenine hediye almıştık. O zaman Yiğit'te yeni yeni yürüteç kullanacak zamana gelmişti arada yemek yerken bizde kullandık. O zaman ayakları tam olarak yere basmıyordu ama yürütecin altında ayakları ile basınca ses çıkaran yerine basıyordu :) Bu modelin şöyle bir eksisi oldu bizim için biraz ağır olduğu için kuzeni onunla yürüyemiyordu bize geldiklerinde Yiğit'in yürüteci daha hafif olduğundan rahat kullandı. Artısı ise ön tekerlekler yere temas ettiği sırada güvenli fren mekanızmasının aktif hale gelmesi düşmesinin engellenmesi.
Yürüteçte iken Yiğit'i hiç yalnız bırakmadım hem bizimki hafifti hemde sürekli bir yerlere uzanıyor bazen içinden baş aşağı inmek istiyordu bu yüzden 8 aylıkken yürüteç maceramız son buldu :)
0 yorum