Yiğit'in kreşe alışma dönemi dedim ama benimde bir dönemim oldu tabi o başka post konusu :) Geçen sene tatilden geç dönmemiz 3 kez üst üste orta kulak iltihabı geçirmesi ve yaşı 2.5 olduğu için kıyamama nedenleriyle 1 aylık kreş maceramıza son vermiştik. Bu senede hala kıyamıyorum ama evde de yetemiyorum sürekli atraksiyon peşinde geziyorum. Canı sıkıldıkça tuvalet kağıdı rulosunu klozete atmaya kadar gitti iş vakit kaybetmeden tatil dönüşü kreşe oryantasyona başladık.Çok istediği tekerlekli okul çantasını kreşe başlayacağın zaman alacağım diyordum onu gittik aldık baya hoşuna gitti. İlk hafta günde 1 saat beraber gittik kreşin bahçesinde vakit geçirdi hemen sınıf olayına girmeyince iyi oldu. O hafta baya hevesliydi sabah kreşe gidelim diyor hadi eve dediğimde burda kalalım diyordu. Sonraki hafta tam gün başlayacaktı sende gir 3 dk. sonra gidersin dedi içeri girdim 3 dk. dolunca gitmem gerektiğini hem diğer çocukların beni görünce kendi annelerini isteyebileceğini anlattım. Kreşin etrafından çok uzaklaşmamı istemiyordu uzaklara toplantıya gitme diye tembihledi beni eve gidip orda bekleyeceğimi söyledim tamam dedi. Tam gün olmasına rağmen saat 17:00 civarına kadar bırakmıyorum işlerimi toparlamış oluyorum en az 1-1:30 saat erken alıyorum. Bazı sabahlar sorunsuz giriyor bazı sabahlar mıkırdanıyor belli olmuyor. En garibime giden sabahları ne olur saat 8:30 da uyan bari dediğim Yiğit 9 dan önce uyanmıyor bıraksam 10:00'a kadar uyur eminim. Dur azıcık daha uyuyayım gözüm açılmıyor diyor :) Haftasonu ise onu uyandırmama gerek kalmadan kendisi sabahın köründe uyanıyor. Ne diyorduk Murphy kanunları mı :)
Yemek konusuna gelince ilk zamanlar yemek bölümüne dahi girmek istemiyormuş öğretmeni en azından masaya oturması için evden sevdiği yiyecekleri yanına koyun dedi öyle öyle arkadaşlarıyla birlikte yemek masasına oturmaya başladı 1 hafta kadar ben koydum şimdi kreşte sevdiği yiyeceklerle idare ediyor. geçen gün nohutlu bulgur pilavını çok güzel diye diye yedim dedi. 1 gün önce evde nohut ve pilav vardı yedi mi yemedi :) Artık sabah uyanınca ben kreşte yerim diyor evde hazırlamamı istemiyor. Peynir zeytin gibi yiyecekleri yemese bile omlet ekmek ve sütünü yiyormuş.
Arkadaşları ve derslerle ilgili uyumu sandığımdan daha iyi çıktı konsantrasyon konusunda endişeliydim gayet dikkatle takip ediyormuş öğretmenini. Şimdiye kadarbir yaramazlık haberi bir uyarı gelmedi çok şükür. Bu hafta eve geldi ve Atatürk şiirini aniden okumaya başladı o zaman anladım işte okullu olduğunu :)
Hala kaygıları var yok değil gün içinde ne yapacağımı merak ediyor toplantım varsa nerden olduğunu uzak mı yakın mı olduğunu söylüyorum, evde olacaksam evde yapacağım işleri söylüyorum en azından okulda aklına gelirsem o an ne yapacağımı biliyor olması ona iyi hissettiriyor anladığım kadarıyla. Bazen çıkışta sen yokken ben çok eğlendim bazende seni çok özledim diyor :) Gerçi son zamanlarda kapıdan içeri koşarak sınıfına gidiyor:) Çıkışta veya evde ona minik süprizler yapıyorum ama ödül gibi değil işim erken bitti sana kurabiye yatım gibi oluyor.Birbirimizi özlemek ikimizede iyi geldi.Bazen evde işim yokken boş boş oturunca o an gidip almak istesemde çocuk evde olsa 2 dk. oturamadım diye mızmızlanırsın diye kendime kızıyorum. Kısacası güven çok önemli annem beni buraya bıraktı acaba ne zaman alır yada almayacak mı düşüncesiyle bütün gün okulda kaldığını bilmek beni yer bitirirdi kısa kısa ama devamlı konuştum onunla kendi çocukluğumdan okul zamanlarımdan bahsedince hoşuna gitti şuan anne ve baba okula gitmiyor evet ama zamanında onlarında gittiğini öğrenince bir kahkaha attı :) Ağlaya ağlaya bırakın alışır denmesi bana da bir çok uzmana da yanlış geliyor bu süreçte danıştığım uzmanlarda oldu aynı fikirde olmamıza çok sevindim ki kreşte bunu destekledi alışana kadar 1 hafta kısa kısa yanında kalmam ona haber vererek çıkmam bırakıp kaçmamam daha çabuk alışmasını sağladı. Zorlayarak dahada travmatik şeyler yaşamasını istemedim kreşe hazır mı? hazır ama gitmek istemiyor neden? sorularının cevaplarına göre hareket ettim. Kreşe gitmek istiyor fakat benden ayrılmak istemiyordu eğer kreşe gitmek yada girmek istemese kreşi istemiyor diye başka kreş arayışında olacaktım. Mutlaka işin uzmanından da yardım alın derim. Çünkü ilk kez ayrılacak anne çocuk için çocuk kadar anneninde psikolojiside çok önemli ilk zamanlar çok vicdan yaptım ama şuan mutlu olduğunu hergün yeni bir bilgiyle geldiğini görünce mutlu oluyorum.
Kreş seçimine gelince eve en yakın olanını tercih ettim servis ve okul yolundaki trafik için çok küçük geldi bana. İngilizce veya ikinci bir dil konusuna hiç takılmadım. Tek istediğim yaşıtlarıyla oynaması keyifli vakit geçirmesiydi. İngilizce'yi çok seviyor ben ne kadar üzerinde durmasamda en çok sevdiği ders diyebilirim :) 15 günde bir tiyatro gezileri oluyor Yiğit'in en çok sevdiği aktivite ve bunları benim kadar yaşıtlarıyla yapmasıydı önemli olan bu yüzden kreş seçerken çıtayı yüksek tutmayıp bize en uygun olanını tercih ettim.
Bu fotoğrafta gün sonundan kreş dönüşü uzun bir süre evde sarmaş dolaş gezdiğimiz doğrudur :)
0 yorum