Yiğit bu aralar benimle bir yere kadar oyun oynuyor bir süre sonra sıkılıp kalkıyor bana çisimisin (çizgi film) açar mısın diyor. Ona kalsa bütün gün saklambaç, kovalamaca, ebelemece oynayabiliriz hatta ben kamyon tepesine o arabasına yarış bile yapıyoruz. Şuan çalışmayan anne olduğum için ev işleri, yemek gibi işlerin de yapılması gerektiğini düşünürsek tüm gün onunla oynamam imkansız. İlk bulduğu fırsatta çizgi film istemesi canımı sıkıyor açıkçası bu sefer ilgisini ne çeker diye düşünüyorum ortalık kirleten şeylere bayılıyor tv izlemesindense bırakayım döksün saçsın diyorum:)
Bir de bu aralar öğlen uykularını akşam üzerine çekti durum böyle olunca bende uyutmuyorum. Eve ve kendi işlerime ayıracak vaktim pek kalmıyor. Hadi oyun grubu kuralım desek en fazla haftada bir gün yapabiliriz bu aktiviteyi. Şuan bütün akranları anaokuluna başladılar o da bir diğer yüzü.
Şimdi kedi ol, şimdi aslan ol annecim, tren oynayalım, araba yarıştıralım, basket atalım bu isteklerin hepsi arka arkada sıralanıyor her bir oyun en fazla 10 dk. Sürüyor.Tabi bunlar geçici dönem olabildiğince istediği oyunları oynasak bile gün geçtikçe yetememe korkusu giriyor devreye. Her ay bir öncekinden daha da farklı daha bir olgunlaşıyor.
Bir ara ben bu çocuğu başımdan mı atıyorum diye tribe de girmedim değil baya baya vicdan yaptım çünkü son 1 aya kadar 2,5 yaş için anaokulu bana çok erken geliyordu. Bu çocuk hayatı boyunca okuyacak artık yüksek lisansı var doktorası artık üniversite mezunu olmak yetmiyor kalabildiği kadar evde kalsın diyordum büyük konuşmuşum 3 yarım gün 4-5 saat altı üstü diye teselli ediyorum kendimi. O da halinden memnun kalırsa anca o zaman içim rahatlayacak gibi geliyor. Oyun grubunda da kendi sosyalleşecek oturup bende onunla oynamayacağım diye düşündüm anaokulu mantıklı gelmeye başladı. Ben ondan ayrılabilir miyim işte orasını bilmiyorum. Eşim ve annem dışında kimseye emanet etmedim benden ayrı yabancılarla hiçbir ortamda yalnız kalmadı. Bunları düşününce bir garip geliyor. Bu yüzden evimize en yakın ama benim istediğim özelliklerde olacak bir kaç okul gezdim. Bunları başka bir postta uzun uzadıya anlatacağım. Evde oyun ablası da düşündüm bir ara ama ev ortamı evde benim olmam ve kendi akranının olmaması yine sıkılacak diye düşündüm.
Hem sosyalleşmesi, hem motor gelişimi için hemde belki iştah konusunda orada arkadaşlarından heveslenir hiç yemediği sebzeleri yer umuduyla anaokuluna artık başlamasını istiyorum. Kiminle konuşsam evde yemediği ne varsa orada yiyor dedi. Hadi inşallah darısı başımıza :)
İşin anne tarafından bakarsak 1 senedir bir türlü yoluna koyamadığım işimi yapmak istiyorum. Sadece ev ve çocuk olunca hayatımda bazen kendimi iyi hissetmiyorum. En azından bir ilk adım atabilirim diye düşünüyorum. Yiğit benimle büyüsün istedim uzun bir süre iş konusunu rafa kaldırdım. Oryantasyon sürecindeki durumda çok önemli benim için. Onu alışması için zorlamayacağım. Umarım ikimiz içinde hayırlısı olur.
Anaokulunun faydalarına gelecek olursak;
· Diğerleri ile ilişki kurmayı ve arkadaş edinmeyi öğrenirler.
· Sosyalizasyon süreci içinde temel kurallara bağlı kalmayı ve diğerleri ile birlikte yaşamalarını sağlayacak toplumsal kuralları öğrenirler.
· Bencillikten sıyrılıp paylaşmayı öğrenirler.
· Sınıf ortamı içinde nasıl davranmaları gerektiğini öğrenerek ilkokula hazırlık yaparlar.
· Kendi ihtiyaçlarını kendileri karşılamayı, tuvalet ve hijyen kurallarını öğrenirler. Öğrendikleri bu özbakım ilkeleri çocukların bağımsızlaşmasını sağlar.
· Anlatılan hikayeler, yapılan aktivitelerle çocukların konuşma ve iletişim becerileri gelişir.
· Çocuklar kendilerine güven duymayı öğrenirler.
· Yapılan aktiviteler sayesinde el becerilerini geliştirirler.
· Eğlenceli aktivitelerle henüz okumayı öğrenmeseler de somut düşünme yetilerini geliştirirler.
· Yapılan sıçrama atlama gibi hareketler kaba motor gelişimlerine katkıda bulunur.
· Anaokulunun en güzel yanı tüm bu becerileri çocukları eğlendirerek, oyunlar eşliğinde öğretmesidir.
· Anaokuluna giden çocuklar, ilkokul eğitimi için gerekli zihinsel, bedensel, psikolojik ve sosyal olgunluğa erişirler.
www.katkisizsevgi.com bize güzel bir dosya hazırlamış adı da "Okula Dönüş"... İşte burada anaokulunun yaraları, okul korkusu, okulda beslenme gibi bir çok yararlı bilgi bulabilirsiniz.
benim oğlumda 25 aylık ve ben çalışan bir anneyim kreşe göndermeyi çok düşündüm ama babamızla ortak bir karara varamadığımız için hala bezi de bırakmadığımızdan bu seneyi de evde geçirmeye karar verdik tek şansımız bir sitede oturuyor olmamız ve yaşıtlarının çok olması eğer yiğit için gerçekten yemek olayında bir gelişme olursa ikinci dönemde bende deneyebilirim okul işini gelişmeleri takipte olacağım bol şans...
YanıtlaSil