Yiğit'ten önce en son ne zaman parka gittim hatırlamıyorum çocuk gürültüsüne bir yere kadar tahammül ediyordum şimdi elinden tutup parka götüreceğim bir çocuğumun olması o oynarken arada bir kendi park maceralarımı hatırlamam güzel oluyor :) En çok aklımda kalanı Şehremini de otururken biri küçükhamam tarafında diğeri çapaya doğru iki park vardı biri salıncaklı diğeri sadece yeşillik ve bankları olan parklardı çocuk hangisini ister tabi ki salıncaklı olanı babaannem iştahsız olduğum için önce pide alıp sonra beni salıncaksız olan parka götürdü ben parkın kapısından içeri girmemek için tepinerek avaz avaz ağlıyorum yaş 3 :) çikolata veren dedeleri falan görmüyor gözüm en sonunda gel Atatürk'e selam verelim dediklerinde sustuğumu hatırlıyorum her o parka gidişimde Atatürk büstüne selam verirdim asker selamı hemde :) O günden sonra sevmeye başladım o parkı hangisine götürürlerse sesimi çıkarmıyordum :)
Gelelim cücüye :) parka indiğimiz gibi köpeklerin üzerlerine atlıyor onlar bizimkini koklamak isteyince korkuyor yinede onları okşamaktan geri kalmıyor ;) En son keşfimiz kaydırağa ters tırmanmak salıncakla pek işimiz olmuyor bol bol kahkaha atsada hadi gel dediğimde indirmesi kolay oluyor :)
Merhaba,benim oğlum 3 yaşında çok fazla düşüyor ve kendine zarar veriyor :( o yüzden parklardan çok korkuyorum.. Anların tadını çıkarın...
YanıtlaSilmerhaba :) bakalım biz o yaşa gelince neler yapıcaz daha şimdiden kontrol etmekte zorlanıyorum :)
SilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil